سرزمین هزار دالان

در شهر زیرزمینی کاورنا، انسان‌ها شبیه مردمان عادی نیستند: صورتشان، همچون برف بکر، از هر حس و نشانی تهی است. صورتگران مشهور شهر باید حالات صورت را به مردمان کاورنا بیاموزند؛ آن هم در ازای دریافت دستمزد.

در این دنیای تاریک و مملو از بدگمانی، نِوِرفل ـ دخترکی بدون خاطره و حافظه، با صورتی که هرکس او را ببیند، دهانش از حیرت باز می‌ماند، ناچار است تمام‌مدت نقاب به چهره بزند زیرا صورت او، خلاف چهره‌ی تمام مردم آن سرزمین، همچون آبگینه همه‌ی احساسات و عواطفش را نشان می‌دهد. این صورت نمی‌تواند دروغ بگوید. این صورت تهدیدی مهیب و گنجی است که نمی‌شود از آن گذشت؛ صورتی که کشته داده است…