آرزوهای بزرگ

درباره کتاب آرزوهای بزرگ

رمان «آرزوهای بزرگ»‌ چارلز دیکنز (۱۸۷۰-۱۸۱۲) را دینا مک‌فادن برای نوجوانان بازنویسی و محبوبه کرمی آن را به فارسی ترجمه کرده‌است. داستان، زندگی مردی به نام پیپ، از هفت سالگی تا سی و چند سالگی است. پیپ داستان هایی را برای ما تعریف می کند که باعث شکل‌گیری شخصیت فعلی او شده‌اند. او در طول این مسیر با دوستان و آدم‌های زیادی آشنا می‌شود که در تصمیمات و اهدافی که در زندگی پیش می‌گیرد، نقش مهمی ایفا می‌کنند. آرزوهای بزرگ داستانی است که هرکسی می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند. چرا که هر کسی در طول زندگی خود ممکن است با مشکلات پیپ مواجه شود. این رمان نشان می‌دهد که مالکیت و ثروت نمی‌توانند درون شخصیت‌ها را تغییر دهند و هم چنین پیدا کردن خود واقعی، نیاز به طی کردن مسیری طولانی دارد. مسیری که البته در نهایت انسان را به آگاهی می‌رساند: من و هربرت زندگی خوبی در لندن داشتیم‌ـ لباس‌های نو، مبلمان آن‌چنانی و غذاهای گران. پول‌هایمان زود خرج و قبض‌ها، پرداخت‌نشده روی هم تلنبار می‌شد. به بدهی‌هایمان فکر هم نمی‌کردیم، چه برسد به اینکه خودمان را به خاطرشان به زحمت بیندازیم. جوان بودیم و از آزادیمان لذت می‌بردیم. من هم مثل یک نجیب‌زاده‌ی واقعی، خوش‌لباس و تحصیل‌کرده بودم و نیازی به کار کردن نداشتم. روز قبل از تولد بیست‌سالگی‌ام، نوشته‌ای ازطرفِ آقای جگرز به دستم رسید. قرارمان برای روز بعد، ساعت پنج بعدازظهر تنظیم شده بود. وقتی رسیدم ویمیک سریع تولدم را تبریک گفت و چشمکی زد. آقای جگرز صدایم زد: «آقای پیپ! حالا که به این سن رسیدی چه احساسی داری؟ آمادگی‌اش را داری که عاقلانه رفتار کنی؟» از خجالت سرم را پایین انداختم؛ آقای جگرز می‌دانست که چقدر بی‌حساب‌وکتاب پول‌هایم را خرج می‌کردم. گفتم: «بله، آقا.» آقای جگرز گفت: «خیلی بی‌حساب پول خرج می‌کنی. باید حواست را جمع کنی.» بعد کمی مکث کرد و ادامه داد: «متوجه هستی؟» گفتم: «بله.» و بعد پرسیدم: «حالا که دیگر به سن قانونی رسیده‌ام، قیمم خودش را معرفی می‌کند؟» گفت: «هنوز نه. ولی این هدیه‌ی تولدت است.» ـ یک چک پنج هزار پوندی!