تو حرف نداری! یا چطور می‌توانیم در (تقریباً) همه‌چیز عالی باشیم

 درباره کتاب تو حرف نداری !یا چطور می‌توانیم در (تقریباً) همه‌چیز عالی باشیم

کتاب تو حرف نداری! یا چطور می‌توانیم در (تقریباً) همه‌چیز عالی باشیم از متیو سید با ترجمه روان هدا نژادحسینیان را نشر پرتقال منتشره کرده است .

این کتاب راه و چـاه معرکه بودن را بهتـان نشـان می‌دهـد و همـه چیزهایی را کـه آدم‌های تـوی اوج درباره موفقیـت می‌داننـد، بهتـان می‌گویـد. اگر دوسـتی داریـد که ظاهرا بدون هیچ تلاشـی، امتحان‌هایش را بیسـت می‌شـود، یا برادری دارید که ورزشش خیلی بهتر از شماست و روی اعصابتان می‌رود، یا اصلا نمیدانید توی چه کاری بهترین هستید، این کتاب به دردتان می‌خورد.

معرفی کتاب تو حرف نداری!

«من در ورزش مهارتی ندارم!» یا «می‌دانم که نمی‌توانم تمرین‌های ریاضی را حل کنم…» یا «من همیشه واقعاً با امتحانات مشکل داشتم و دارم…»
آیا این جملات برایتان آشناست؟
اگر فکر می‌کنید که نمی‌توانید کاری را انجام دهید، احتمال اینکه اصلاً برای انجامش هیچ اقدامی هم نکنید خیلی زیاد است. اما اگر بفهمید واقعاً می‌توانید در ریاضیات، یا ورزش یا امتحان‌هایتان خوب عمل کنید چه؟ درحقیقت، اگر بتوانید در هر کاری که تمرکزتان را روی آن می‌گذارید و ذهنتان را برایش آماده می‌کنید، سرآمد باشید چه؟ این کتاب حتماً می‌تواند به شما در انجام این کارها کمک کند.

با متیو سید بیشتر آشنا شویم

متیو فیلیپ سید متولد 2 نوامبر 1970 ، یک روزنامه نگار ، نویسنده ، و بازیکن تنیس روی میز است.

او سالها شماره یک انگلیس بود. وی سه بار قهرمان انفرادی مردان در مسابقات تنیس روی میز (1997 ، 2000 و 2001) شد . و همچنین در دو بازی المپیک ، در بارسلونا در سال 1992 و در سیدنی در سال 2000 برای انگلیس به رقابت پرداخت. او همچنین از سال 1999 برای روزنامه نگاری تایمز فعالیت خود را آغاز کرد. وی تاکنون چهار کتاب منتشر کرده است.

فهرست کتاب

• فصل اول :معمولی،معرکه می شود
• فصل دوم:موانع پیشرفت من
• فصل سوم:مغر شگفت انگیز،انعطاف پذیر (وپلاستیکی)شما
• فصل چهارم:کارنیکو معرکه کردن از پر کردن است
• فصل پنجم:نابغه یا چه؟
• فصل ششم :گام های کوچک و جهش های بزرگ
• فصل هفتم:زیر فشار
• فصل هشتم:اگر راست می گویی ، الان جلوی من را بگیر

در بخشی از کتاب تو حرف نداری ! میخوانیم :

یک بچه ی خیلی معمولی را تصور کنید که توی خیابانی خیلی معمولی البته بچه های معروفی هم تو ی محل هستند، همان بچه محله ایی را دقیقاً زندگی می کند. نزدیک های شهری کاملاً معمولی. فکر کنم منظورم را گرفته
باشید. این بچه (بیایید اسمش را بگذاریم بچه الف )احتمالاً آخر هفته ها توی یک مرکز خرید معمولی پرسه می زند، بعد برمی گردد به خانه ی معمولی شان تا شام معمولی اش را بخورد. بله، درست فهمیدید. خب همه چیزکاملاً معمولی است…
می گویم که در آینده کارهای مهمی می کنند و دنیا را تکان می دهند؛ ولی خب راستش را بخواهید تعداد آنها خیلی کم است؛ مثلاً آن مجری هواشناسیِ تلویزیون یا آن آقایی که البته هیچ کس مطمئن نیست در دهه ی 1980 ،
یکی از اجزای خیلی مهم دستگاه خشک کن را اختراع کرد. ولی این ها انگشت شمارند. راستش به نظرم همچین محل های، از کسل کننده ترین روز محله ی کسل آباد هم کسل کننده تر است.
لابد می پرسید چرا این کتاب را این جوری شروع کردیم؟ چرا تمرکز کردیم روی بچه الف که تخت دوطبقه ی معمولی دارد و اتاقش هم معمولی است؟
خب، نکته دقیقاً همین جاست؛ بچه الف معمولی است؛ درست مثل همه ی بچه های دیگر. شاید درست مثل خود شما، درست است؟ ولی یک اتفاق شگفت انگیز در راه است.