آرزوهای بزرگ

معرفی کتاب آرزوهای بزرگ

کتاب آرزوهای بزرگ یکی از مشهورترین آثار چارلز دیکنز، داستان زندگی پسری 7 ساله به نام پیپ را روایت می‌کند که با خواهر و شوهرخواهرش در کلبه‌ای روستایی زندگی ناچیز و فروتنانه‌ای دارد. پیپ در طول داستان با آدم‌های مختلفی مواجه می‌شود که روی تصمیمات و آینده او تأثیر به سزایی می‌گذارد تا اینکه…

درباره کتاب آرزوهای بزرگ

پریپ هفت ساله، زندگی محقر و فروتنانه‌ای را در کلبه‌ای روستایی، با خواهری بدخلق و سختگیر و شوهر خواهرش «جو گارگِری» آهنگری پرتوان اما مهربان و نرم‌خو، می‌گذراند. او که روزی برای سر زدن به قبر مادر و پدرش به گورستان می‌رود، به‌طور اتفاقی با یک زندانی فراری محکوم به اعمال شاقه به نام «آبل مگویچ» روبرو می‌شود. آن زندانی، داستانی ترسناک برای کودک سر و هم می‌کند تا او نانی برای رفع گرسنگی و سوهانی برای رهایی خویش از غل و زنجیری که به دست و پایش بسته‌است، بیاورد. پیپ هم از روی ناچاری و هم از دل‌رحمی او را یاری می‌کند. مدت زمانی از آن ماجرا می‌گذرد و پیپ کوچک، توسط زنی میانسال و ثروتمند موسوم به «میس هاویشام» (یکی از استادانه‌ترین شخصیت‌های خلق‌شده توسط دیکنز) اجیر می‌شود تا گهگاه برای همنشینی و سرگرم کردنش پیش او بیاید. هاویشام که در گذشته‌ای دور و به هنگام عروسی، معشوقش او را بیرحمانه ترک گفته، از آن زمان، به زنی دلسرد و انتقام‌جو بدل گشته‌است.

چارلز دیکنز در این کتاب به وسیله اعمال و رفتار شخصیت‌ها تضاد بین صفات مانند خوبی و بدی، خساست و بخشش، سنگدلی و جوانمردی را به تصویر می‌کشد. این همان تصویر آرمانی و واقع‌گرایانه است که باعث درخشیدن آثار چارلز می‌شود.

با چارلز دیکنز بیشتر آشنا شویم

چارلز دیکنز نویسنده‌ی سرشناس انگلیسی و به تعبیری، برجسته‌ترین رمان‌نویس انگلیسی دوره‌ی ویکتوریا بود. او را با آثار شاخص و متنوعی همچون «الیور تویست»، «آرزوهای بزرگ» و «دیوید کاپرفیلد» می‌شناسند. اغلب اتفاقات و رخدادهای کتاب‌های چارلز دیکنز برگرفته از زندگی واقعی خودش هستند.

اقتباس سینمایی از کتاب آرزوهای بزرگ:

در سال 1946 دیوید لین کارگردان و فیلمنامه‌نویس معروف انگلیسی از روی کتاب آرزوهای بزرگ فیلمی با همین نام را تولید کرد. این فیلم حقایق اجتماعی و سیاسی که دیکنز در کتاب روایت کرده بود را به خوبی نمایش داد و در سال 1947 جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری فیلم سیاه و سفید را دریافت کرد.

در بخشی از کتاب آرزوهای بزرگ می خوانیم

گوش کن پسرم، من تو را بزرگ نکرده ام که مردم را تا سر حد مرگ آزار دهی. در رودخانه، کشتی هایی روی آبند که به عنوان زندان استفاده می شوند. افرادی که قتل و غارت می کنند، در این کشتی ها زندانی می گردند. آن ها گاهی اوقات برای سال ها آن جا نگهداری می شوند. آن ها همیشه زندگی بزهکارانه ی خود را با سوال پیچ کردن مردم شروع می کنند. حالا برو بخواب